Hoe lang gaat deze crisis nog duren? Is het nu een banken- of economische crisis?
In 2008 is het effectief begonnen met een bankencrisis. De overheden hebben dan moeten tussenkomen om de banken te redden. Momenteel zitten verschillende landen (Ierland, Griekenland, Spanje, Portugal, Italië, Slovenië ) in de problemen. Veel landen hebben boven hun stand geleefd en zoeken nu hun heil bij het ECB. Doordat de banken veel staatsobligaties (die ze gedeeltelijk of quasi helemaal moeten afwaarderen) in portefeuille hebben, reflecteert deze landencrisis ook terug op de banken en op de economie van de verschillende landen. “Europa” legt nu al deze landen strenge besparingsmaatregelen op, waardoor het vertrouwen van de mensen en bedrijven volledig zoek geraakt. Dit wordt natuurlijk nog versterkt door de aanhoudende negatieve berichtgeving.
Maar toch zou ik stellen dat het hier nu vooral om een (Europese) politieke crisis gaat. Iedereen wacht nog altijd op een krachtige performante oplossing via “Europa”. Vanaf het moment dat dit er eindelijk zou komen, zal je ook het algemeen vertrouwen terug zien toenemen en zal je ook de beurzen zien rechtveren. Dat zie je nu al : als Draghi een krachtdadige uitspraak doet, heb je verschillende dagen aantrekkende beurzen, totdat iemand anders gezaghebbend dit weeral afzwakt of tegenspreekt…
Willen de Europese lidstaten iets betekenen op de wereldmarkt, dan zullen we toch moeten evolueren naar een Verenigde Staten van Europa, met een sterke Euro.
Dat maakt dat het nu moeilijk is om te beleggen…
Dat is ook zo. Mensen hebben schrik. Fear rules. Bij elk klein (uitvergroot) negatief nieuws zakt de beurs. Je ziet dat ook aan het grote bedrag dat op de spaarrekeningen staat. Enerzijds als back up voor moeilijke tijden, om geen risico te nemen; anderzijds ook klaar om te investeren in betere tijden (in de beurs of als consumptie). Mensen kiezen momenteel voor veilige(re) beleggingen.
Maar toch biedt elke crisis ook opportuniteiten! Denk maar bijv aan het feit toen de Belgische rente naar recordniveau’s steeg, men bestaande staatsobligaties onder pari kon kopen, die men dan enkele maanden later met +/- 12% winst kon verkopen. Op obligaties van goede uitgevers in AUD kon je vorig jaar, na ze ongeveer anderhalf jaar bij gehouden te hebben, verkopen met meer dan 30% winst (inclusief het couponrendement). Op perpetuele obligaties kon je (en kan je) mooie winsten maken.
Wat raadt men bij PFA (Professioneel Financieel Advies bvba) nu dan aan? Wat is nu de beste belegging?
Dat is een vraag die we dikwijls krijgen. Maar het antwoord is voor iedereen verschillend. Het is afhankelijk van zoveel factoren : risicoprofiel, bestaande beleggingen in portefeuille, projecten, een bijkomend inkomen genereren, fiscale optimalisatie, successieplanning (al is dat blijkbaar tegenwoordig een “vies” woord), …
Tja, minister Crombez is er niet zo’n grote fan van.
De antimisbruikbepaling viseert eigenlijk een opeenvolging van handelingen, waarvan één of meerdere geen economisch of burgerrechtelijk nut hebben, tenzij de fiscale druk te verlagen. Misbruiken moeten inderdaad aangepakt worden. Maar de antimisbruikbepaling heeft in eerste instantie veel onduidelijkheid gecreëerd. Onlangs werd dan een lijst gepubliceerd met “verboden handelingen”. Hier staan dan ook weer enkele zaken in die de wenkbrauwen doen fronsen (oa de gesplitste aankoop van een huis wordt een misbruik) en waar heel wat weerstand tegen is.
De Belg is al één van de zwaarst belaste bewoners van deze wereldbol. Het is mijn inziens zijn plicht “als goede huisvader” om alle correcte middelen aan te wenden om deze belastingsdruk, tot zelfs na de dood, te beperken!
Wat raadt PFA dan aan?
Eigenlijk zou iedereen, ongeacht zijn leeftijd, een financieel plan moeten laten opmaken. In het kort gezegd : waar zitten we nu op financieel vlak, waar willen we naar toe en hoe gaan we dit realiseren? Dat proberen we toch met zoveel mogelijk cliënten te doen. Bijkomend moeten alle “bedreigingen” ook afgedekt worden. Pas nadien zou de invulling van de producten mogen gebeuren. En jaarlijks moet dit dan samen geëvalueerd en eventueel bijgewerkt worden. We houden ook rekening met de fiscaliteit en successieproblematiek.
Mensen denken gauw dat dit toch wel wat geld gaat kosten, maar het gaat hier wel om hun financiële gezondheid. Bovendien hebben we bij PFA een beknopt financieel plan, wat voor een groot gedeelte van de mensen voldoende is.
Welke beleggingen raden we dan nu aan?
Er moet een liquide buffer zijn om tegenslagen op te kunnen vangen en om te kunnen inspelen op opportuniteiten.
Vervolgens kijken we of we alle fiscale producten ingevuld hebben (pensioensparen, levensverzekering, VAPZ, groepsverzekering).
Dan pas beginnen we met het echte beleggen. Naargelang het risicoprofiel van de cliënt doen we dan de verdere invulling van de portefeuille.
Momenteel is een goed gespreide obligatieportefeuille zeker de moeite: een goede mengeling van inflatiegelinkte obligaties, high yield obligaties, gestructureerde obligaties, converteerbare obligaties, korte termijn obligaties in vreemde munten, perpetuals en obligatiefondsen uit de opkomende landen. Dit kan dan eventueel aangevuld worden met aandelen(fondsen) (bijv Europese Small and Midcaps), dividendaandelen. Want heel wat gezonde bedrijven met veel cash staan momenteel toch heel laag genoteerd op de beurs.
Als je in aandelen wil stappen, is het gespreid instappen (maandelijks met kleinere bedragen) ook een absolute aanrader. Het neerwaarts risico wordt toch beperkt door enerzijds de volatiliteit en anderzijds het kapitalisatie-effect.
Ook producten met een kapitaalbescherming op een niet al te lange looptijd (max 5 jaar) met een jaarlijkse coupon (want liquiditiet is belangrijk) en die zeker de inflatie voorblijven, zijn aanraders.
Verder kan je met een Tak-23, en bij uitbreiding een fonds dédié, de roerende voorheffing en de stijging van de taksen voorkomen, wat natuurlijk ook het rendement ten goede komt.
Belangrijk in dit alles is dat we voor onze cliënten het beste op de markt zoeken en dit op elk niveau van de vermogenspiramide en dat we een zo groot mogelijke spreiding aanhouden.
Door zo te werk te gaan, zullen cliënten ook het aandelengedeelte in hun portefeuille bekijken zoals het moet, namelijk op lange termijn. En zullen ze niet meer wakker liggen van de constante ups en downs op de beurs. Vroeger kocht men aandelen van een bedrijf omdat men in het bedrijf, bij uitbreiding de sector, geloofde. Dit is volgens mij nog altijd de juiste visie. Deze visie zal ook een duw in de rug zijn van de economie.
